Ciemna droga do szczęścia.

Mishell

Nie dało się ukryc, iż w Warszawskim lotnisku tego dnia panowała duchota. Terminale były zapełnione po wsząd przyjezdnymi. Gwar oczekiwał lotu Australia-Polska. Głośny szum obił się wszystkim o uszy. Zza mgły wyłonił się ogromny samolot. Powoli zaczął obniżac tor lotu. Koła ze szczebiotem dotknęły ziemi. Tempo zaczęło powoli zwalniac. Po zatrzymaniu otworzyły się drzwi, a zza nich wyglądała urocza siedemnastolatka. Wiatr zawiał jej gęstymi włosami i odsłonił nieśmiałe, piwne oczy. Szeroko się uśmiechnęła i podniosła plecak. Wolnym krokiem zmierzała przed siebie. Odetchnęła widząc autobus. Pędem ruszyła w jego stronę. Wnet znikł jej radosny wyraz twarzy. Tuż przed jej nosem drzwi z hukiem się zamknęły. Położyła bagaże i z rozczarowaniem usiadła na nich. Obejrzała się w około i zacisnęła zęby. Mrugnęła spostrzegawczo i westchnęła. Uniosła się i jeszcze raz spojrzała zewsząd. Z przekonaniem wzięła plecak i szybkim krokiem ruszyła w lewą stronę. Zmarszczone brwi wskazywały pod denerwowanie z jej strony. Weszła ciężkim krokiem na chodnik. Patrzyła na drogę, gdy nagle jej wzrok przykuł wysoki brunet w podobnym wieku. Wróciła dawna radośc życia; przygryzła wargę i stanęła udając, że słucha porannego śpiewu ptaków. On jednak nawet nie zwrócił na nią uwagi. Dziewczyna promieniała szczęściem. Spojrzała na niego z boku i przypatrzyła się jego twarzy. Czuła jak jej serce gwałtownie bije. Tymczasem on odczuwał coś zupełnie innego. W pewnym momencie do chłopaka dołączyła całkiem wesoła blondynka. Z zupełną swobodą prowadził z nią rozmowę. Dziewczyna z ogromną ciekawością patrzyła na chłopaka. Miała już zamiar dołączyc do pogawędki, gdy osunęła jej się stopa; wnet obie nogi „wisiały” w powietrzu, po czym gwałtownie wpadła do stawu. Wyłoniła się na powierzchnię i odgarnęła włosy. Wtem ze wszystkich stron usłyszała oszałamiający śmiech. Spojrzała ukradkiem na wybranka, lecz z jego ust wydobył się ra-żący chichot. Czuła się, jakby właśnie pękło jej serce. Z głębokich oczu wydobyły się łzy, które powoli spływały po zrozpaczonej twarzy. Podniosła się i ze zdumieniem obejrzała. Sięgnęła po plecak i wyjęła błękitny ręcznik, którym otarła ociekającą wodą twarz. Śmiech wciąż słyszała głęboko w podświadomości jak powracające echo. Wnet chłopak zauważył krople łez, które wciąż spływały strumieniem po jej rumieńcach. Objęła się ręcznikiem i usiadła na najbliższej, spróchniałej ławce. Wstyd i zdenerwowanie sprawiły iż rozbolała ją głowa. Znów wstała i pewnym krokiem ruszyła po plecak. Odwróciła się i weszła w rytmiczny krok. Błądziła gdzieś myślami w poszukiwaniu jakiejś cząstki bezpowrotnej radości. Wśród przechodni wzbudziła powszechne zainteresowanie, czego nawet nie zauważyła. Podniosła wzrok i stanęła; ku jej oczom ukazał się rozciągający się aż do brzegu Wisły hotel. Sztucznie się uśmiechnęła i ruszyła tym razem szybszym krokiem w jego stronę. Już od wejścia ze zdumieniem rozejrzała się zewsząd i stwierdziła iż wnętrze było odzwierciedleniem piękna i spokoju.
CDN.

Midnight

Do twórczości literackiej mam słabość. Ale dlatego też czepiam się szczegółów. Pozwolę sobie zatem na lekką krytykę tekstu.

Fabuła - muszę przyznać, iż zapowiada się ciekawie, choć nie jestem fanką tasiemców z wieloma rozdziałami i nieszczęśliwą miłością. Ogólnie nie miałam do czego się przyczepić.

Ortografia i poprawność językowa - ten temat już mnie mniej zadowala.

Mishell

Jest "c", bo na moim komputerze nie działa "ci" ("c" z kreską). A myślniki są dlatego, że najpierw pisałam to w Wordzie i gdy wyraz się nie mieścił, to przenosiłam go, a widocznie zapomniałam usunąc wszystkich myślników, gdy kopiowałam ten tekst tutaj. Wink

anuszka

Nightly już napisała co myślała, teraz ja. Ogólnie mi się podoba, miłosna historia. Ja to lubię, tylko nie rozumeim całkowicie, chciałaś czytelnikowi przesłać że owy brunet jest chłopakiem pięknej blondynki?

Midnight

Mishell

Midnight

Kiedy pojawi się druga część? Jak podejrzewam tytuł to "Ciemna droga do szczęścia"? : )

Mishell

Pojawi się... nie wiem. xD Może za miesiąc? Wenę znajduję zazwyczaj w ciche, pochmurne dni. Laughing

essie

hm, napisałaś, że wzięła plecak, potem usiadła na bagażach (a o nich nie wspomniałaś Razz

), a potem znowu, że wzięła plecak. Bagaż został? Razz

ohólnie fjane Very Happy

. czekam na cdn. Smile

Nie piszemy takim 'językiem'. Anuszka